feda ettigimiz hersey, bir hic ugruna; biliyoruz..

Kostur, kendini unut, yeniden ama yeniden yarat, bastan yaz ruhu.. Yeniliyorsun.. Yetmiyor kimseye.. Olman gereken bir formatın var zihinde.. Baktıgın kimse seni gormuyor.. Gormek istedikleri kadar varsın orada. Algıladıkları yeni formatlanmıs bir robottan ötesi degil. Daha estetik, daha konuskan ama yine de özüne, olması gerekene saygılı.. Öncesinde olana, onu yaratana saygılı olmalı yeni halin.. İtaat etmeli.. Ama sen ne icin oradaydın? Nasıl sevilmistin ki? Kıyafetinin siyahı mı cezbetmisti karsındakini? Sen sen degildin zihinde.. Bir baskasının kıyafetini giyip, onu taklit etmeye sartlandırılmıstır.. En derinde ne varsa oydun. Sen degildin yansıyan hayatına bir baskasının.. Kontrol edilmeliydin, 'o' olabilmek icin. Bir baskası oldugun gercegi her zorlamada yansıdıkca dısındakine, itelendin. Bir baskasının yasamında fazlalık oldun.. Kendine bulandı miden. Olmaya calıstıkca bir digeri.. Olmadı, yapamadın. Vazgecebilme hakkını kullandın. Bütün yıkılmana karsın, durdugun o yer sendin..!